Op het eerste gezicht lijkt bovenstaande foto vrij normaal, zeker voor mensen die zich niet verdiepen in voetbal. Maar het verhaal achter dit plaatje is verdrietig, heel verdrietig. Doordat het verhaal verdrietig is, krijgt de foto een speciale en mooie betekenis. De uitleg.
Links op een plaatje zien we Neto, een centrale verdediger uit Brazilië. Op 12 februari 2015 maakte hij de overstap van Santos naar Chapecoense. Op 28 november 2016 zat hij met de selectie van Chape in het vliegtuig dat neerstortte in Bolivia. Neto overleefde – samen met Alan Ruschel en Jakson Follmann – de crash. De ploeg was op weg naar Colombia, om de finale van Copa Sudamericana 2016 te spelen tegen Atlético Nacional. De competitie is te vergelijken met de Europa League. De wedstrijd werd – natuurlijk – afgelast en Atlético gaf de prijs aan Chapecoense.
Op de foto zien we Neto zitten, naast vier nieuwe spelers van de club. Zij zijn gehuurd van andere clubs uit Brazilië, of transfervrij overgenomen. Achter die jongens hangen kleren, een shirtje. Tussen de benen door zie je de schoenen die ze net hebben omgewisseld. Het hangertje van Neto is leeg.
Vier spelers die de club moeten helpen bij de wederopbouw. De jonge koppies kijken vol interesse naar de 31-jarige Neto, die opeens meer trauma’s heeft dan iemand van ons zich kan voorstellen.De gezichten zeggen zoveel. Ze hadden voor een miljoentje per jaar in China kunnen ballen, of wissel kunnen blijven zitten bij hun club. Ze hadden de andere kant op kunnen kijken, doen alsof zij er niks mee te maken hebben. Maar juist omdat ze die stap hebben gezet, is deze foto zo ontroerend. Ze willen vechten voor het bestaan van de club, omdat anderen dat niet meer kunnen.
De spelers die zijn aangetrokken zijn niet ‘de vervangers van’. Dit is een nieuwe generatie. Juist omdat er nieuwe spelers zijn bijgekomen, kan de club blijven bestaan en op een hoog niveau blijven voetballen. Zij zorgen ervoor dat we de overleden spelers niet vergeten.
