Voor hun stichting In2Afrika zijn Jesse en Vincent Oberdorf op het Afrikaanse continent. Vanuit Ghana en Zimbabwe beschrijven zij aan elkaar wat er bij hen allemaal gebeurt en hoe het dagelijks leven van jongeren er uitziet. Vandaag het zesde (en laatste) deel. Lees hier mee met de verhalen die ze uitwisselen, en check Facebook en Instagram voor meer!
Harahe, Zimbabwe
He Vin!
Wow, het avontuur zit er bijna op! Zeker de laatste weken is de tijd om gevolgen. Voordat het te laat was heb ik besloten dat ik nog even de stad uit moest. Voor mijn onderzoek was ik grotendeels aan Harare, de hoofdstad van Zimbabwe gebonden. Vorige week ben ik echter even lekker het échte Zimbabwe gaan opzoeken. Twee jaar geleden reisden we samen door dit land en maakte we een stel vrienden bij St. Theresa’s, een missieziekenhuis zo’n 320 kilometer ten zuiden van Harare. Zuster Faith (zie foto) en zuster Stembile, ze waren er allebei nog! Je krijgt natuurlijk de hartelijke groeten van ze. Met het ziekenhuis ondersteunen ze enkele tientallen kinderen met het betalen van schoolgeld. Ik liep een dagje met de zusters mee om te zien of de kinderen zich ook daadwerkelijk op school bevonden. Hier en daar werd er een hartig woordje gesproken; de rapporten waren namelijk net binnen! Net als in Nederland zitten er altijd wat twijfelgevallen bij, met hier en daar een iets minder punt…
Kumasi, Ghana
Hey Jesse,
Oude vrienden, mooi dat je ze weer hebt kunnen zien! Ik heb hier in Ghana ook veel te maken gehad met studenten, maar dan wel iets ouder, op de universiteit van Kumasi. Eigenlijk verschilt het er niet zo veel van universiteiten op de rest van de wereld, en zeker niet met Nederland. Naast studeren gaat het vooral ook om hoe je eruit ziet (modeshow all day), en om feestjes. Wel lijkt het alsof de Ghanese studenten het studeren iets serieuzer nemen. Dat is ook logisch, want sommige studenten zijn de éérste in hun familie die de kans krijgen om te studeren. Voor mijn onderzoek zocht ik een paar studenten die me wilde helpen als tolk tijdens mijn interviews. Ik denk dat in Nederland 9 van de 10 studenten geen tijd en geen zin zou hebben. Maar hier was bijna iedereen meer dan bereid om te helpen. Mijn vrienden Kweku en Richard gingen dagen met me het veld in, en ze verwachtten er niet eens iets voor terug! Daar kunnen de meeste Nederlandse studenten zich nog een puntje aan zuigen…
Harare, Zimbabwe
He Vin! Het is zover, mijn laatste brief! Als ik blader door alle brieven die je mij vanuit Ghana gestuurd heb, kan het niet anders dan dat je een onwijs mooie tijd hebt gehad aan die kant van het continent. Ik kan met zekerheid hetzelfde zeggen over de afgelopen 2,5 maand hier in Zimbabwe. Terug in Nederland begint het schrijven van het grootste verhaal tot nu toe: de masterscriptie die moet volgen uit alle informatie die ik hier verzameld heb. Maar ik hoop dat ik in de tussentijd ook nog andere verhalen kan vertellen. Verhalen die wat kleiner van aard zijn, over mensen en plekken op het Afrikaanse continent. Zo dragen we met In2Afrika een heel klein beetje bij aan een meerzijdige beeldvorming omtrent het Afrikaanse continent. Ik zou graag een ieder die onze briefwisseling de afgelopen maanden gevolgd heeft willen vragen om hetzelfde te doen. Ga op avontuur, naar plekken waar je eigenlijk niet zo heel veel vanaf weet! Kijk goed om je heen, zoek niet alleen naar de extreme zaken, maar heb ook oog voor dat wat heel gewoon is. Ben niet bang om je verhaal te delen, hoe gewoontjes of simpel het ook lijkt! Juist die zaken geven de mensen om je heen een meer genuanceerd beeld van ‘vreemde’ plekken en mensen. Die beelden zijn de bodem waarop samenwerking en liefde wordt gebouwd.
Hoe dan ook, ik stap over een paar uurtjes op het vliegtuig! Via Addis Ababa en Wenen ben ik dan een dag later weer op Nederlandse bodem. Het was me een waar genoegen om brieven met je te schrijven, maar het gaat fijn zijn om je weer in het echt te spreken broer, tot snel!
Kumassi, Ghana
Hi Jes, Die scriptie is inderdaad slechts één verhaal, terwijl je er dagelijks een paar aan je vrienden en familie kunt vertellen. Als verhalenverteller heb je enorm veel vrijheid, maar ook een beetje verantwoordelijkheid om na te denken over wat het effect is van de verhalen die je vertelt. Niet alleen wanneer je onderzoek doet, maar ook in hele andere gevallen! Wij, met stichting In2Afrika, blijven er in ieder geval doorgaan met het vertellen van alternatieve verhalen en het verspreiden van nieuwe beelden over het Afrikaanse continent. Over en uit!
Dit was (voorlopig) de laatste briefwisseling van brief Jesse en Vincent van In2Afrika. Blijf ze volgen via Facebook en Instagram