Challenges zijn al tijden razend populair. Denk aan de ice bucket challenge, planking, de grond is lava of de don’t judge challenge. Maar er zijn er ook een hoop in omloop die heel wat minder onschuldig zijn. Zo ook de levensgevaarlijke choking game, waar de klasgenoot van Maureen vorige maand aan overleed.
Tekst: Indra Jager
“Ik las op zondag in onze klassenapp dat een jongen uit mijn stamgroep de vorige avond was overleden. Een neefje van hem had het aan een jongen uit onze klas verteld”, zegt de 17-jarige.
“In eerste instantie dacht iedereen aan zelfmoord, want daar leek het natuurlijk het meeste op. Maar ik kon me dat niet voorstellen; het was een hele lieve, een beetje verlegen jongen. Hij had vrienden op school, op zijn sportclub én online via een online game die hij graag speelde.”
Ongeluk
“Mijn klasgenoot deed mee aan de choking challenge, waarbij je jezelf verstikt omdat er dan minder zuurstof naar je hersenen gaat en je het gevoel krijgt alsof je high bent. Hij ging alleen te ver…”
Dit werd duidelijk toen er camerabeelden werden gevonden. “Hij bleek alles opgenomen te hebben omdat hij het waarschijnlijk naar internetvrienden wilde sturen. Toen de politie de beelden bekeek, bleek dat het om onbedoelde zelfdoding ging.”
“Toen ik maandag op school kwam in het derde uur – de eerste twee uur was ik vrij – vertelde mijn beste vriendin me dat er een lokaal voor hem was ingericht. Als zij dit niet had gezegd, had ik het nooit geweten”, gaat ze verder. “Leerlingen die er het eerste uur wel waren, hadden toen alles gehoord. Ik heb niet eens een briefje gehad en pas op woensdag werd er een mail gestuurd.”
Kaarsje aansteken
Wat Maureen wel heel fijn vond, was dat er in eerste instantie een lokaal en later het auditorium werd ingericht om de jongen te herdenken én dat ze met de hele klas naar de uitvaart mocht. “In het auditorium stond een foto, je kon er een kaarsje branden, er stonden bloemen en er draaide een rustig muziekje op de achtergrond. Ook was er een boek waar je je herinneringen met hem op kon schrijven.”
Wat Maureen aan scholen waar hetzelfde gebeurt, wil meegeven, is dat het belangrijk is om op elkaar te letten. “Leraren moeten op leerlingen letten, maar scholieren ook op elkaar. Ik hou op dit moment een paar mensen extra in de gaten omdat ik af en toe het gevoel heb dat het te veel voor ze is.”
Ongeloof en verdriet
Ook is het volgens haar belangrijk dat er een gelegenheid is om met iemand te praten en dat er voorlichting wordt gegeven. “Wij kregen afgelopen vrijdag voorlichting over challenges en dat het belangrijk is om niet met de groep mee te gaan. Dat vond ik heel erg goed.”
“Tijdens de uitvaart heb ik het wel een plekje kunnen geven, maar als ik aan hem denk, voel ik nog steeds een stukje ongeloof en verdriet; zie ik hem dan echt nooit meer?”