Je sluit je ogen, ademt diep in en uit en komt even helemaal tot rust. Je waant je bijna in een yogaruimte. Tot je bedenkt dat dit nummer misschien toch niet zo vredig is als je in eerste instantie dacht. Het blijkt namelijk het ‘volkslied’ van IS te zijn. Opeens is dat yogamatje toch niet zo relaxed meer en open je toch liever je ogen.
Anne Gordijn
Het is trouwens best bijzonder dat de Islamitische Staat een eigen volkslied heeft gemaakt. Muziek is volgens hen namelijk ‘haram’, oftewel: illegaal. Dries Roelvink en Django Wagner zouden bij hen dus niet zo snel gedraaid worden. Dat is dan weer mooi meegenomen. Daarentegen missen ze ook de hitjes van Ronnie Flex. And that’s a loss…
Maar goed, even back to the point. Dat volkslied dus. Volgens IS is het geen muziek, maar een gesproken gedicht op een melodie (is dat niet wat muziek inhoudt? CONFUSED). Ze vonden het de ideale manier om propaganda mee te bedrijven, net zoals dat Hitler dat deed op de radio (die deed dat alleen 70 jaar geleden. Beetje outdated, don’t you think?). En daarom dus dit nummer. Waar de tekst precies over gaat, is niet helemaal duidelijk. Wel is het duidelijk dat het gaat over bloed, moord en oorlog. Zo wordt er in het Arabisch gezongen: “de weg van het vechten is de weg van het leven”. Wij dachten bij ‘de weg van het leven’ toch meer aan de wandeling naar de Albert Heijn wanneer de donuts in de bonus zijn. Klein meningsverschilletje.
Of nog zo’n zinnetje: “Raise our glory, and raise the foreheads that have refused to bow before any besides God.” Oftewel, dwing iedereen om voor onze God te bidden, anders ben je een klootzak. Creepy. Als je de rest van het liedje wil horen, kan dat hier:
Het lied, sorry, het gesproken gedicht, wordt vooral gedraaid in auto’s die in het bezit van IS zijn. Deze rijden door de straten om de boodschap van IS te verspreiden. Het lied (oh nee, het gedicht) wordt in sommige gebieden die door andere jihadisten wordt bezet zelfs verbannen! Zouden ze daar dan wel Ronnie Flex en Django Wagner luisteren? Ondertussen wordt het gesproken gedicht – YES! In één keer goed – op veel plekken, zoals Islamitische basisscholen, in bepaalde gebieden geaccepteerd, maar dan vooral in tijden van oorlog. Om die kids voor te bereiden. Da’s dan weer wat minder gezellig.
Er is nu alleen nog wat discussie over hoe die melodieën moeten klinken. Volgens de meeste jihadisten moeten ze gewoon lekker a capella, zonder melodietje dus. Met dan af en toe het geluid van een bom of een paard (pardon?) er doorheen. Dat maakt lekker indruk. Blijkbaar. Het maken van zo’n nummer schijnt ongeveer anderhalve week te duren, volgens Midden-Oosten wetenschappers. Ed Sheeran schreef ‘Thinking Out Loud’ in 20 minuten. We win.
Die jongens van IS krijgen ons niet zomaar bang, dat blijkt maar weer uit dat stelletje bijdehante YouTubers dat opeens besluit een lekker remixje van het nummer te maken. Zoals deze bijvoorbeeld, met daarbij het prachtige onderschrift: ‘their cause is shit, but the music is good’. Helemaal mee eens. Let trouwens ff op die drop:
Of voor het geval je mee wilt zingen (Waarom de Amerikaanse presidenten en Hilly C. in dit filmpje zitten snappen wij ook niet helemaal. Erg verwarrend.):
Oh ja, hier doet IS nog ff mee aan het Songfestival. Met een ander nummer dan. Enough internet for today.
Wie de muziek voor IS maakt, is nog steeds een raadsel. Toch zijn we daar best benieuwd naar. IS doet dingen die enorm fout zijn en ze doen de meest verschrikkelijke uitspraken, maar die vent van de muziekafdeling heeft toch een verdomd talent als het gaat om het produceren van yoga-hitjes. Zolang je de taal niet begrijpt dan.